Bu yol çok engebeli bir yol, çok zorluklar var
Yıldırmasın seni tüm bu zorluklar

Hedefin tek senin, sapma sakın bu hedeften,
Sımsıkı sarıl, taa gönülden ve yürekten!

Sana emanet edilmiş tüm bu güller, bu çiçekler,
Onlar senden sevgi ister, şefkat ister, merhamet ister.

Esirgeme bu ulvi duyguları, şu yavrulardan!
Hizmet et onlara, okut, öğret, hiç yılmadan.

Pırlantalaştır o taze ruhları, ince ince işle, sanatını göster,
Parlat, çelikleştir, olsun senin elinden çok değerli bir mücevher!

Aşığı ol öğretmenliğin, benliğinle hisset, özünle tanı,
Tüm inceliğini bil, anla, yabancı kalmasın sana hiç bir yanı.

Ulaş o yüceliğe, o duygularla bütünleş, o duygularla kenetlen,
Fayda arama, umut arama senin olmayan hiç bir değerden!

Mücadele et cehaletle, asla aman verme, et yemini,
İncitme kimseyi sakın! ne avamı, ne alimi, ne cahili.

Durma! yolun uzun; yürü ki, koş ki, bekleyenler var seni,
Ufkun geniş olsun, duyguların geniş, daraltma sakın fikrini.

Gelecek sana emanet, kim ne derse desin!
Kalkındırmak olsun şu ülkeyi, senin tek hevesin.

Bu koskoca yük senin omuzlarında yüklü,
Yıkılma! dimdik dur, gururla taşı bu yükü.

Her yer okuldur sana, ev, yol, çarşı, pazar.
Herkes öğrencindir senin, reddetseler ne yazar!

Ölçülmez ne parayla, ne pulla o ulvi kıymetin,
Gönlünü hoş tut; çok büyüktür, çok yücedir, senin görevin.

Seni bir tek senin gününde ansalar da,
Senin yüzün mutlulukla, hep gülümsesin...


                                                                      Eraltan MERSİN